• Belarus | Minsk

Informatie Belarus

Visum Belarus

In september 2022 stopte de ambassade van Belarus in Den Haag met de verwerking van visumaanvragen. Belarus-gangers dienden uit te wijken naar de ambassade in Brussel óf ervoor te zorgen per vliegtuig in Minsk aan te komen om zo onder het systeem van visumvrije toegang te vallen. Voorjaar 2023 is de visumverwerking op de ambassade van Belarus in Den Haag weer hervat.

Onbekend

Belarus is een relatief onbekend land binnen Europa. ‘Achter Polen’ is aan die kant het eerste land buiten de EU. Dat je er niet spontaan binnen kunt rijden, maakt het er niet makkelijker op. Verder is er het ‘eeuwige’ misverstand over de status van het land ten opzichte van Rusland, wat er door de Nederlandse naam van het land niet duidelijker op wordt…: Wit-Rusland.


Wit-Rusland of Belarus

Wit-Rusland is een letterlijke vertaling van Belarus. Maar het ‘rus’ verwijst eigenlijk naar het vroegere rijk Roethenië. Je had ooit Wit-Roethenië, Zwart-Roethenië (in het zuidwesten van het huidige Wit-Rusland) en Rood-Roethenië (nu deels Pools, deels Oekraïens).

Later werd Roethenië aan de huidige Oekraïense streek Transkarpatië gekoppeld en werd ‘Roes’ meer en meer synoniem voor ‘Groot-Rusland’. Er zijn daarom Wit-Russen die de Nederlandse aanduiding Wit-Rusland onjuist vinden omdat het associaties oproept met ‘Russisch imperialisme’. In officiële stukken heet Wit-Rusland dan ook Belarus.

Hier een informatieve video over het land (waarbij een fragment waarin over Belarus' president Loekasjenko wordt gezegd dat hij voorlopig nog niet denkt aan opstappen, mogelijk wat aan inflatie onderhevig is...):



afbeelding

Geschiedenis

In de Middeleeuwen viel het grondgebied van Belarus onder het Litouwse rijk, later onder Polen-Litouwen. Eind 18e eeuw kwam het bij de Poolse delingen bij Rusland terecht. In 1922 sloot de Wit-Russische SSR zich aan bij de Sovjet-Unie. Belarus heeft zich in 1990/1991 losgemaakt van de Sovjet-Unie.

Eind 1991 was Belarus een van de oprichters van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten (GOS).
Sinds 1994 wordt het land geregeerd door president Aleksandr Loekasjenko. Die wordt wel Europa's laatste dictator genoemd; inderdaad valt wel wat af te dingen op het democratisch gehalte en de mensenrechten in het land. Bij de handige links onderop deze site vind je zowel een verwijzing naar staatsnieuws als naar de vanuit Polen gevoede kritische site van uitgeweken Wit-Russen. Kijk ook vooral eens op de site OpenBelarus.nl. Hier een linkje naar de beweging 'volks-ambassade van Belarus'.

Formaliteiten

Belarus vormt met Rusland en Kazachstan een douane-unie. Dat betekent dat de formaliteiten op de grens Belarus-Rusland beperkt zijn.

Nieuw:
Belarus en Rusland geven elk eigen visa uit. De afgelopen jaren was het vanwege het verdwijnen van controles op de tussenliggende grens (vanwege de douane-unie) een probleem dat burgers van derde landen niet 'uitgestempeld' en in het buurland 'ingestempeld' konden worden. Medio 2020 zijn door Belarus en Rusland afspraken gemaakt om elkaars visa te erkennen en dit probleem te verhelpen.
In de loop van 2023 zul je met een visum voor Belarus óók welkom zijn in Rusland en met een Russisch visum in Belarus!

Geld

Belarus heeft een eigen munt, de Wit-Russische roebel. Nou ja, munt… er is vooral papiergeld in gebruik. Lang is die veel minder waard geweest dan Russische roebels, maar inmiddels is 1 Wit-Russische roebel 0,32 euro waard (peil maart 2021).


afbeelding


Aanraders

In Kamenjoeki is het Belavezjskaja Poesjtsja-hoofdkwartier van de Wit-Russische kant van het Europese oerwoud Bialowieza (klein deel aan Poolse kant, groot deel aan kant Belarus). Hier de site van het nationale park. Je kunt er Europese wisenten zien. Ook vind je er een herdenkingsplek die herinnert aan de Duitse inval in 1941.


De hoofdstad Minsk is het bezoeken waard, met de Allerheiligenkathedraal als beroemdste kerk.


Buiten Minsk ligt het dorpje Mir met het gelijknamige kasteel, dat op de Unesco erfgoedlijst staat.

50 km buiten Minsk is een indrukwekkend monument op de plek van het dorp Khatyn/Chatyn, waar de nazi’s in maart 1943 na een aanslag van partizanen een heel dorp uitmoordden.

De schoorstenen van de platgebrande huizen zijn herbouwd en elke minuut klinken hierin klokjes. Elk klokje symboliseert een uitgeroeid dorp in Belarus.


Sergei Selikhanovs kunstwerk dat een hoofdrol speelt als onderdeel van het monument, beeldt Yuzif Kaminsky uit, de enige volwassene die het bloedbad overleefde, met zijn dode zoon Adam in zijn armen.